Rijden in een Volkswagenbusje door Belo

Gisteren was het op de berg, waar Aalt met een groep was gaan spelen, veel wind en vonden de brazilianen (luciane en debora) het koud. Ze trokken beide een vest aan. Aalt liep gewoon op zijn korte broek en kort mouwen. De temperatuur was namelijk gewoon 24 graden. De lucht was stralend blauw en de zon stond hoog, en ja er stond een hoop wind maar koud was het niet.
Aalt heeft de 3 doven meisjes proberen te leren hoe ze een bal in een basket moesten gooien. En na een aantal keren te hebben voor gedaan ging het steeds beter.
Vanochtend moesten we vroeg op. (7.15 uur) Vandaag werken we voor het laatst in Casa Semear, vanaf morgen zitten we in het Hotel Mercure en gaan we ook andere mensen ontmoeten die Carla kent.
Op het programma stond de dierentuin voor beide groepen. In Casa Semear komen 2 groepen doven kinderen. De ene groep komt op maandag en woensdage en de 2e op dinsdag en donderdag. Om 8.10 uur ( de bedoeling was 8.00 uur) vertrokken we richting het centrum waar de kinderen verzamelen. Alle kinderen moeten met de bus naar het centrum komen, sommige moeten eerst een uur met de bus reizen voordat ze daar zijn. Om er vorige week 2 kinderen jarig waren (een tweeling, Viktor en Lucas) was er vandaag chocoladetaart gemaakt door Dilma.
Dus voordat we echt naar de dieren gingen kijken moest er eerst chocolade taart gegeten worden. Nadat de volgorde door de kinderen was aangegeven welke dieren we zouden gaan bekijken (omdat de kinderen alleen maar ´s ochtends in Semear zijn en ´s middags op school) kon de tocht met 13 doven kinderen beginnen. Eerst langs de slangen vervolgens olifanten, giraffe, witte neushoorns en als laatste het aquarium. Hier zaten alle vissen die voorkomen in Belo Horizonte.
Om we vandaag een grotere groep hadden moesten we een busje lenen van een ander tehuis. En die moet dan natuurlijk ook weer terug gebracht worden.
Omdat de vrouwen van Semear voor eten moesten zorgen mocht Aalt achter stuur om het busje terug te brengen, Davidson reed met de bus van Semear voorop en Aalt met de bus (een oude Volkswagen bus uit het jaar nul zonder stuurbekrachtiging) van het andere tehuis er achteraan. Na ongeveer 7,5 kilometer, iets grotere spierenballen, waren we bij het andere tehuis. Weer een ervaring erbij die ze ons niet afpakken want rijden in Belo is iets anders dan in Nederland. Vanavond gaan we op bezoek bij Juliano een studievriend van Gui die Carla ook al meerdere jaren kent en zelfs in Nederland is geweest.
Van de week staat er ook nog een toetje voor Aalt op het programma. Donderdag gaan we namelijk met een aantal dovenkinderen naar een training van Atlectico Miniero (grote voetbalclub in Belo). Hier speelt Ronaldinho (speler die heeft gespeeld in europa bij onder andere Barcelona)
Vanaf morgen worden de verhalen iets korter omdat we dan alleen nog maar de tablet hebben en dat is iets lastiger typen. We hopen morgenochtend nog een aantal foto´s van vandaag te plaatsen.
Carla en Luciane gaan morgenochtend shoppen en de mannen blijven thuis.

Aalt en Carla